В статье предложена оценка эффективности применения системы Clearfield в технологии возделывания ярового рапса гибрида НИКСХ 213 КЛС и подсолнечника гибрида НК Неома с учетом разных предшественников в условиях Нечерноземной зоны. Исследование проведено в условиях хозяйства ООО «Пламя» Кораблинского района Рязанской области в 2021–2023 гг. Clearfield – это универсальная производственная система, применяемая в настоящее время во всем мире, которая предполагает использование современных высокоурожайных гибридов, устойчивых к гербициду селективного действия. Однократное применение гербицидов данной системы позволяет создать почвенный гербицидный экран, который сдерживает последующие волны сорняков. Проведенные исследования позволили установить, что послевсходовое применение гербицидов в комбинации с прилипателем в посевах масличных культур уничтожало на 100 % такие однолетние двудольные сорняки, как пикульник обыкновенный, горец шероховатый. Возделывание рапса и подсолнечника по технологии Clearfield обеспечивало чистые посевы данных культур, а дополнительная внекорневая обработка растений удобрениями создавала благоприятные условия для дополнительного формирования элементов структуры урожая. Максимальная урожайность ярового рапса за годы исследований была зафиксирована на варианте Лебозол-РапсМикс 21,4–24,2 ц/га (озимая пшеница) и 21,9–26,3 (яровая пшеница), превышение относительно варианта без обработки составило соответственно 21,7 % (+4,2 ц/га) и 25,7 % (+5,0 ц/га). В среднем по опыту с подсолнечником максимальная урожайность отмечена на вариантах с действием некорневой подкормки Лебозолэкспресс-ОптиКэр – 32,5 ц/га на фоне предшественника озимой пшеницы (прибавка + 3,8 ц/га), и 30,7 ц/га на фоне яровой пшеницы (+3,3 ц/га).
Հոդվածի նպատակն է ընտրված շրջակա միջավայրի տնտեսա-գիտության հասկացութային ապարատի գործադրմամբ և կայուն զարգացման նպատակներին հասնելու և սկզբունքների կիրարկմանն առնչվող հիմնա-խնդրի նորովի ձևակերպմամբ ուսումնասիրել Հայաստանի հանքարդյունա-բերական գործունեության արդյունքում առաջացած բացասական հետևանքները: Կայուն զարգացման տնտեսական, սոցիալական և բնապահպանական բաղադրիչների առանձնացումով առաջադրվել են հետևյալ խնդիրները. իրականացնել մարդու առողջության վրա շրջակա միջավայրի աղտոտվածության քաղցկեղածին ներգործության վերլուծություն, ստանալ ազդեցության գնահատականներ:
Կայուն զարգացումը, աստիճանաբար ահագնացող բազմաթիվ և բազմաշերտ հիմնախնդիրների շարքում, ենթադրում է կենսագործունեության տնտեսական, սոցիալական և բնապահպանական հատվածների փոխկապակցված և հաշվեկշռված զարգացում, որը բավարարում է ներկա սերնդի պահանջմունքները՝ չզրկելով դրանց բավարարման հնարավորությունից ապագա սերունդներին:
Մարդու տնտեսական գործունեության և շրջակա միջավայրի միջև առաջացած փոխադարձ բացասական ազդեցության հիմնախնդիրները և կոնֆլիկտները հանգուցալուծելու համար անհրաժեշտ է ուսումնասիրել և իրականացնել վերլուծություններ, կառուցել խելամիտ կապերն արտացոլող տնտեսամաթեմատիկական, մասնավորաբար, էկոնոմետրիկ մոդելներ, երաշխավորություններ առաջադրել ռիսկերը նվազեցնելու համար, որոնք հնարավորություն կտան ընտրելու համապատասխան գործիքակազմ և մշակելու կառուցակարգեր: Այս հարցադրումների համախմբով են պայմանավորված հետազոտության արդիականությունը, առաջադրվող խնդիրներն ու լուծումները:
Հետազոտությունը բացահայտում է Հայաստանի Հանրապետության տնտեսությունում, բնապահպանական ու սոցիալական (առողջապահական) բացասական հետևանքների կանխարգելման նպատակով, օրենսդրական ու կառուցակարգային ներազդման ինստիտուցիոնալ բարեփոխումների լավարկման անհրաժեշտությունը: Երկարաժամկետ հատվածի կտրվածքով ներկայացվում են երաշխավորություններ՝ կայուն զարգացման նպատակները տնտեսական առաջընթացի հետ համադրելով: Մասնավորաբար, առաջարկվում է ֆիսկալ քաղաքականության գործադրմամբ իրականացնել առողջապահական կանխարգելիչ միջոցառումների համալիր՝ չարորակ նորագոյացություններով հիվանդների թվաքանակի կրճատման նպատակով:
В статье анализируются тенденции и специфика аккультурации трудовых мигрантов и ее взаимосвязь с социальным капиталом. Выделены ключевые аспекты социокультурной адаптации мигрантов, прямо или косвенно влияющие на формы их интеграции в принимающее общество. Отмечено, что наличие социального капитала в мигрантской среде имеет критически важное значение как для «мягкого» включения мигрантов в новые условия, так и для распространения девиантных форм взаимодействия с принимающим обществом. Рассмотрены социокультурные и социопсихологические факторы, способствующие формированию адекватных условий для эффективной аккультурации мигрантских сообществ с учетом их этнических особенностей. Выделено, что наличие социального капитала сторон (мигрантов и принимающего общества) при благоприятных условиях создает оптимальное коммуникационное пространство, в рамках которого происходит социокультурный взаимообмен, эффективность которого обуславливает оптимальный баланс для профессионального и культурного включения мигрантов в новую для них среду.
В статье рассматриваются вопросы оценки управляющих решений при повторяющихся задачах. Показано, что использование методов машинного обучения с подкреплением позволяет повысить объективность оценок возможных управленческих решений. Показно, что предлагаемый метод имеет методическую связь с теоретико-игровым подходом и может быть обобщен для различных вариантов при практическом применении.
В статье представлены результаты исследования методологических и теоретических аспектов организационного поведения. Приведены истоки формирования теоретических представлений о сущности, целях и задачах организационного поведения. Выявлены тенденции развития организационного поведения как науки и практической области деятельности, складывающейся на основе различных школ. Показано, что на формирование методологического базиса организационного поведения на микро-, мезо- и макроуровнях повлияли концепции ряда классических и прикладных наук, распространяющих свои выводы на различные составляющие организационного поведения. Выполнен анализ большинства существующих в теории организационного поведения устоявшихся доктрин. Обосновано, что системность и многоаспектность решаемых современным организационным поведением проблем потребовали объединения усилий многих научных дисциплин - экономики, менеджмента, психологии, социологии, философии - в результате чего сформировалась современная теория организационного поведения, в которой был учтен ряд объектов отдельных теорий, обобщены в частные теории различные системы.
Գիտական հոդվածի նպատակն է գնահատել գովազդի տնտեսական ազդեցությունը սպառողի վարքագծի վրա: Նշված նպատակին հասնելու համար գիտական հոդվածի շրջանակում առաջադրվել են հետևյալ խնդիրները․ ուսումնասիրել գովազդի տնտեսական առումները, ինչպես նաև սպառողական վարքի վրա ազդող տնտեսական և հոգեբանական գործոնները, վերլուծել գովազդի արդյունավետության վրա ազդող գործոնները և գնահատել տնտեսական գործոնների ազդեցությունը գովազդային արշավների արդյունավետության վրա:
Մասնավորապես, դիտարկվող կազմակերպության օրինակով վերլուծվել են գովազդային արշավների կազմակերպման հաղորդակցման ուղիները, գնահատվել է դրանց ազդեցությունը սպառողի վարքագծի վրա, որի արդյունքում կայացվել են ֆինանսական ռեսուրսների վերաբաշխման որոշումներ:
Հետազոտության ընթացքում կիրառվել են վերլուծությունների, համեմատության, տրամաբանական եզրահանգումների մեթոդները:
Ըհդհանուր առմամբ, գովազդային արշավների կազմակերպման տրամաբանությունը հետևյալն է․ գովազդային արշավի նապատակադրմամբ պայմանավորված, ընտրվում են ավանդական և թվային մարքեթինգային գործիքներ և կիրառվում արդյունավետության չափման միավորներ։
Կարելի է եզրակացնել, որ գովազդային նախագծի իրագործման կամ գովազդային արշավի կազմակերպման արդյունավետության վրա էական ազդեցություն ունի մարքեթինգային հաղորդակցման ուղու ընտրությունը: Սույն գիտական հոդվածի շրջանակում կատարված հետազոտությունների արդյունքում կարելի է եզրակացնել, որ գովազդային արշավի արդյունավետ կազմակերպումը էապես պայմանավորված է մարքեթինգային հաղորդակցման ուղու և թիրախային լսարանի ճիշտ համադրությամբ:
Решение задач роста промышленного производства, масштабирования бизнеса, продвижения новых технологий в регионы невозможно без кадрового обеспечения предприятий квалифицированными работниками. Вместе с тем в условиях современного рынка труда именно кадровое обеспечение становится одним из основных рисков реализации поставленных задач. Одним из способов адаптации предприятий к условиям современного рынка труда является релокация персонала. Именно поэтому в последние годы проблема трудовой мобильности и релокации персонала стала предметом как теоретических, так и эмпирических исследований. В результате анализа и обобщения статистических данных, результатов исследований профильных научно-исследовательских институтов, консалтинговых компаний, мнений экспертов, опыта отечественных компаний по теме исследования авторами сформулировано понятие и охарактеризовано содержание термина «релокация персонала», определены основные факторы, влияющие на принятие работниками решения о релокации, выявлены основные проблемы работодателей при разработке программ релокации персонала, и показаны пути их решения.
Երկրի զարգացման և հատկապես բնակչության կենսամակարդակի պահպանման և ավելացման ուսումնասիրության նպատակն է վարվող տնտեսական քաղաքականության և բնակչության բարեկեցության աստիճանի միջև կապերի ուսումնասիրությունը։ Այդ նպատակին հասնելու համար հեղինակները բացահայտել և առանձնացրել են այնպիսի խնդիրներ, ինչպիսիք են երկրում ձևավորված տնտեսակարգի և բնակչության եկամուտների բաշխման հարաբերությունների ուսումնասիրությունը, դրանց համեմատական վերլուծությունը տարբեր տնտեսակարգերի ժամանակ, ինչպես նաև բնակչության կողմից եկամուտների կուտակման ու սպառման վրա ազդող գործոնները։ Հայաստանի Հանրապետության անցած ժամանակահատվածի՝ պետականաշինության ճանապարհի ուսումնասիրության և վերլուծության հիման վրա փորձ է արվել բնութագրել և գնահատել երկրի սոցիալ-տնտեսական ձեռքբերումները 1965-1980 թթ․-ին, երբ Հայաստանը նախկին Խորհրդային Միության հանրապետություններից մեկն էր, ինչպես նաև քննարկվել է Հայաստանի երրորդ հանրապետության 2010-2023 թթ․-ի մակրոտնտեսական մի շարք ցուցանիշների փոփոխության վարքագիծը ու դրանք համեմատել Խորհրդային Հայաստանի զարգացման ընտրված տասնհինգամյա ցուցանիշների հետ։ Ուսումնասիրության արդյունքում ստացված օրինաչափություններն ու դասերը վկայում են այն մասին, որ միշտ չէ, երբ շուկայական տնտեսությունը բնակչության բարեկեցության համար լավագույն միջավայր է ստեղծում, ուստի կարևոր է պետության ակտիվ և նպատակադրված սոցիալական քաղաքականությունը։
Приведены результаты полевого опыта по изучению влияния приемов основной обработки на плотность сложения чернозема Красноярской лесостепи. Исследования проведены в поле пара и зерновых культур в пятипольном полевом севообороте (пар – пшеница – рапс – ячмень – овес). Схема опыта включала приемы основной обработки почвы: 1 – отвальная обработка на глубину 20–22 см; 2 – минимальная обработка (дисковое лущение на глубину 10–12 см); 3 – нулевая обработка (прямой посев по стерне предшественника). Показано, что чернозем обыкновенный Красноярской лесостепи в условиях основной обработки характеризовался рыхлым и нормальным сложением 0–20 см слоя с сезонным ритмом, не превышающим 18 %. Плотность сложения 0–20 см слоя чернозема на 19–28 % зависела от характера агроценоза. В наибольшей степени это влияние выражено в слое 10–20 см (26–37 %). Поля севооборота по величине плотности сложения на всех фонах основной обработки располагались в следующий возрастающий ряд: пар (0,90–0,96 г/см3) – пшеница (0,95–1,02 г/см3) – ячмень (0,97–1,00 г/см3) – овес (0,98– 1,05 г/см3). Установлено, что возделывание сельскохозяйственных культур и парование поля на фоне отвальной вспашки формировало плотность на уровне 0,94–0,98 г/см3. Обработка почвы дискатором в посевах зерновых культур повышала плотность сложения почвы до 0,97–1,01 г/см3; нулевой посев – до 1,00–1,05 г/см3. При этом величина исследуемого параметра не выходила за пределы оптимальных значений.
Հոդվածի նպատակն է ներկայացնել Իրան-Ադրբեջան տեղեկատվական-հոգեբանական պատերազմը և դրանում կիրառված մեթոդները՝ նարդա-րանյան դեպքերի օրինակով:
Հոդվածում քննարկվում է Նարդարանի կրոնաքաղաքական իրավիճակը, որն աչքի է ընկել հոգևորականության հետապնդումներով, կրոնական բազմաթիվ ծիսակատարությունների անցկացման արգելմամբ, արևմտյան արժեքների ներդրմամբ (եվրատեսիլյան օրինակով), տարբեր ցույցերով, ձերբակալություններով և արյունալի բախումներով: Հոդվածում ներկայաց-ված է այն հակադրությունը, որ Նարդարանը, թեև լինելով Բաքվին այդքան մոտ, միևնույն ժամանակ այդ երկրի ամենակրոնականացված և պահպանողական շիայական կենտրոնն է:
Սույն հոդվածի շրջանակում խնդիր ենք դրել վեր հանելու այն հիմնական արձագանքներն ու տեսակետները, որով հանդես է գալիս իրանական կողմը՝ Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից 2015 թ. Ադրբեջանի Նարդարան ավանի շիա բնակչության նկատմամբ իրականացված բռնաճնշումների վերաբերյալ:
Աշխատանքը շարադրված է գիտական տարաբնույթ ուսումնասիրութ-յունների և մամուլից վերցրած նյութերի հիման վրա՝ վերլուծական, համադրական և պատմանկարագրական մեթոդների կիրառմամբ:
Ուսումնասիրության արդյունքում հանգել ենք այն եզրակացության, որ Ադրբեջանը, իրանական ազդեցությունը դիտարկելով որպես սպառնալիք իր աշխարհիկ բնույթին, իրականացնում է հակաշիայական համալիր գործողություններ, ինչի օրինակներից են նարդարանյան իրադարձութ-յունները: Խնդրո առարկայի շրջանակում իրանական կրոնաքաղաքական ղեկավարությունն իր արձագանքներում ավելի մեղմ ու զգուշավոր է` ի հակադրություն Իրանի բարձրաստիճան հոգևորականների, որոնք իրենց դիրքորոշումներում առավել կոշտ են և հռետորաբանությամբ խիստ: